Dutch Engineering r.i. B.V.

In hoofdstuk één en twee wordt het gebied, de Champagne viticole, uitgebreid beschreven. Niets blijft onbesproken als het gaat om het specifieke vinificatieproces van champagne. De méthode traditionnelle, hier de méthode champenoise, is tijdrovend en complex, maar in de tekst laat Crum zien dat er voor hem geen geheimen zijn.

In hoofdstuk drie kijkt Crum met een (uitermate) kritische blik naar een aantal aspecten van wijnbouw en -productie in Champagne. Tegelijk ziet hij scherp hoe beloftevol de huidige situatie is. Grote merken hebben de faam van champagne gevestigd. En natuurlijk houdt een aantal van deze grote huizen de eer van champagne hoog. Daarnaast stelt hij echter vast dat er sinds het eind van de vorige eeuw iets moois, heel moois, in Champagne in gang is gezet. Kleine, champagne producerende familiebedrijfjes bestaan er sinds jaar en dag. Maar de laatste 20/25 jaar onderscheidt zich een eerst kleine en nu steeds grotere groep van deze familiedomeinen. En wel door op ambachtelijke, vaak ook biologische of zelfs biodynamische wijze de meest fantastische champagnes te produceren. Champagnes met karakter. Champagnes met een ziel. Niet zelden zijn het zogenaamde monocrus of champagnes parcellaires. Monocrus zijn champagnes waarvan de druiven uit één enkel dorp komen – te vergelijken met bijvoorbeeld Meursault, Volnay, Vosne-Roamnée en Gevrey-Chambertin in Bourgogne. Champagnes parcellaires, op z’n Engels single vineyard champagnes, zijn nog specifieker, want afkomstig van één enkel wijngaardperceel. De trend van terroirchampagnes is gezet. Er zijn nu zelfs sommige champagnehuizen die dergelijke single vineyard champagnes op de markt brengen.